Waterdoop en wedergeboorte
Wij zijn nu aanbeland bij de derde stap van de wedergeboorte: de waterdoop. De waterdoop wordt helaas vaak gezien als een ceremonie of ritueel zonder kracht. Helaas kennen velen niet de kracht die de waterdoop geeft. Dit zien wij terug in de manier hoe kerken omgaan met de waterdoop. Wanneer iemand tot bekering en geloof komt, dan kan het soms nog maanden tot jaren duren totdat hij zich laat dopen. Maar waarom gebeurt dit? Omdat de kracht die van de waterdoop komt vaak onderschat wordt. In dit hoofdstuk bestuderen wij de waterdoop, wat de waterdoop is, wanneer jij je mag laten dopen en wat de doop doet.
Wat is de waterdoop?
Laten wij eerst kijken naar de definitie van de waterdoop en daarna kijken hoe de waterdoop wordt uitgevoerd.
Het woord ‘dopen’ komt van het Griekse woord: ‘baptizō’, en dit betekent ‘onderdompelen’. En wat is onderdompelen? Onderdompelen is: ‘geheel in een vloeistof dompelen’ of ‘iets helemaal door vloeistof laten bedekken’. Hierbij kan je denken aan normale voorwerpen. Wanneer je bijvoorbeeld een vies bord in het sopwater doet, kan je spreken over het onderdompelen van het bord in het sopwater. Oftewel: het bord is in zijn geheel in het sopwater gekomen. Er was niet een deel van het bord buiten het sopwater, en elke centimeter van het bord is nat geworden.
Wanneer wij spreken over de Bijbelse waterdoop, dan betekent dit dat iemand geheel in het water is gedompeld, en hij helemaal door het water is bedekt. Oftewel, diegene is helemaal nat geworden en voor een kort moment was hij van hoofd tot teen geheel omgeven door water.
Dit leidt ons naar wat dopen niet is. Dopen is niet besprenkelen. Bij besprenkelen worden maar een paar waterdruppels op iemand aangebracht. Zo’n persoon, wat meestal met baby’s wordt gedaan, is niet compleet ondergedompeld in het water. Dit is niet een Bijbelse manier van dopen, want wij kunnen dit nergens in de Bijbel teruglezen. Wanneer de Bijbel spreekt over de waterdoop, dan spreekt de Bijbel over het onderdompelen in water. Dit zien wij ook terug in de doopverhalen in de Bijbel, waarbij de gedoopte in het water moest lopen om ondergedompeld te worden.
Toen liep Jeruzalem, heel Judea en heel het land rondom de Jordaan naar hem uit, en zij werden door hem gedoopt in de Jordaan, terwijl zij hun zonden beleden. (Mattheüs 3:5-6)
En het gebeurde in die dagen dat Jezus kwam van Nazareth, in Galilea, en door Johannes werd gedoopt in de Jordaan. En meteen toen Hij uit het water opkwam, (…) (Markus 1:9-10)
En hij liet de wagen stilhouden, en zij daalden beiden af in het water, zowel Filippus als de kamerheer, en hij doopte hem. En toen zij uit het water opgekomen waren. (…) (Handelingen 8:38-39)
In deze verhalen lezen wij dus dat de mensen in het water moesten lopen om gedoopt te worden. Zij werden niet besprenkeld, maar ondergedompeld.
Hoe wordt de waterdoop dan uitgevoerd? Degene die gedoopt wordt, moet Zijn geloof in Jezus Christus belijden. Dit kan zowel in het water gebeuren als buiten het water. Dit zien wij terug bij de kamerheer, waarin de kamerheer zijn geloof in Jezus Christus beleed, en pas daarna in het water afdaalde.
En Filippus zei: Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zei: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is. En hij liet de wagen stilhouden, en zij daalden beiden af in het water, zowel Filippus als de kamerheer, en hij doopte hem. (Handelingen 8:37-38)
Dit laat zien dat iemand eerst tot geloof moet komen, voordat diegene zich kan laten dopen. De doop is dus een persoonlijke keuze, en deze keuze kan niet door iemand anders worden gemaakt. Het is niet Bijbels wanneer ouders hun baby laten dopen. De doop vindt pas plaats nadat diegene tot geloof is gekomen.
Vervolgens gaat degene die gedoopt wordt het water in. Het maakt niet uit of dit in een doopbad is in een kerk, of in een rivier, meer, badkuip of een andere plek met water is. Zolang de dopeling compleet ondergedompeld in het water kan worden, is het goed. Minimaal één wedergeboren broeder of zuster is hierbij aanwezig en dit is de doper. Er is niet een speciale doopdienst nodig of een aantal toeschouwers die erbij moeten zijn. Wanneer wij de Bijbelteksten bestuderen, werden mensen direct gedoopt. In het voorbeeld van de kamerheer werd hij alleen door Filippus gedoopt, in een meer langs de weg. Er was geen raad van oudsten aanwezig of gelovige toeschouwers. Het was iets wat gedaan werd door Filippus en de kamerheer.
Dit beeld, waarbij mensen gedoopt werden op andere plekken dan de gemeentedienst, zien wij terug in het boek Handelingen. Het mooiste voorbeeld vinden wij in Handelingen 16. Paulus en Silas werden in de gevangenis geworpen. Zij besloten om God groot te maken en Hem te aanbidden. Terwijl zij dit deden, kwam er een aardbeving, gingen alle deuren open en raakte alle boeien los. De cipier was wakker geworden en toen hij zag dat alle deuren open waren, wilde hij zich van het leven beroven. Maar Paulus riep dat hij dit niet moest doen. Bevend viel hij voor Paulus en Silas neer, hij bracht hun naar buiten en vroeg wat hij moest doen. Nadat de cipier in de nacht tot geloof was gekomen, gebeurde het volgende.
En zij spraken het Woord van de Heere tot hem en tot allen die in zijn huis waren. En hij nam hen in dat nachtelijke uur met zich mee en waste hun striemen, en hij werd onmiddellijk gedoopt, en al de zijnen. (Handelingen 16:32-33)
Midden in de nacht werden hij en zijn huisgenoten gedoopt. Dit gebeurde niet in de kerk of gemeente, en er waren geen andere gelovigen bij dan Paulus en Silas.
Dit zien wij ook terug bij Johannes de Doper die in de woestijn doopte en in het verhaal van Cornelius in Handelingen 10:48.
Is het dan fout om in de kerk te dopen? Absoluut niet. Het is erg mooi om in de kerk gedoopt te worden, maar dit is geen verplichting. Het is belangrijk om te beseffen dat de Bijbel niet spreekt over een doopdienst met een dooplied, dooptekst, dooppreek, etc. Dit is erg mooi en is toegestaan, maar het is niet een Bijbelse verplichting. Het gevaar van doopdiensten kan zijn dat dit als bijzondere diensten worden beschouwd, en maar éénmaal per jaar plaatsvinden. Wanneer iemand tot geloof is gekomen is het belangrijk om diegene zo snel mogelijk te dopen, en niet pas over een jaar omdat er zoveel geregeld moet worden om een doopdienst te houden.
Wij weten nu dat degene die zich laat dopen eerst zijn geloof in Jezus belijdt, de doop plaatsvindt in het water, en er minimaal één wedergeboren gelovige is die de doop uitvoert: de doper. Maar wat gebeurt er nu? De doper doopt diegene in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. (Mattheüs 28:19)
Dit is erg belangrijk, want de doper doopt niet namens zichzelf, maar hij doopt namens Jezus Christus. Oftewel, in opdracht van Jezus Christus word jij gedoopt. Het is niet een natuurlijke handeling tussen twee personen. Het is een handeling tussen Jezus Christus en jij. Wat de doop precies doet, zullen wij later behandelen.
Nadat de doper heeft gezegd: ‘Ik doop jou in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’, is het tijd om gedoopt te worden. Je laat je zakken tot onder het wateroppervlak, en binnen één tot enkele seconden sta je weer op uit het water. Nu ben je gedoopt.
De betekenis van de waterdoop
Nu wij hebben gezien hoe de doop wordt gehouden, is het nu tijd om te kijken wat er geestelijk gebeurt tijdens de doop. Paulus sprak hierover in zijn brief aan de Romeinen. Laten wij bestuderen wat Paulus hierover zei.
Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen. Want als wij met Hem één plant zijn geworden, gelijkgemaakt aan Hem in Zijn dood, dan zullen wij ook aan Hem gelijk zijn in Zijn opstanding. Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen. Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. Als wij nu met Christus gestorven zijn, geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven. Wij weten toch dat Christus, nu Hij is opgewekt uit de doden, niet meer sterft. De dood heerst niet meer over Hem. Want wat Zijn sterven betreft, is Hij eens en voor altijd voor de zonde gestorven, en wat Zijn leven betreft, leeft Hij voor God. Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere. (Romeinen 6:3-11)
Laten wij deze tekst goed bestuderen. In deze verzen deelt Paulus namelijk veel krachtige waarheden die plaatsvinden tijdens de doop. Tijdens de doop worden wij namelijk één in Christus, gaat onze oude mens van zonde dood en staan wij op in onze nieuwe geestelijke mens.
Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? (Romeinen 6:3)
De waterdoop is niet een ritueel of een ceremonie. De waterdoop is erg belangrijk, want door de waterdoop worden wij in de dood van Jezus gedoopt. Met andere woorden: door de waterdoop worden wij samen met Jezus gekruisigd, zijn wij samen met Jezus dood in het graf, en staan wij samen met Jezus op in een nieuw leven.
Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen. (Romeinen 6:4)
Wij zagen in het vorige deel van dit boek dat de mens bestaat uit een geest, een ziel en een lichaam. Tijdens de wedergeboorte komt de geest van de mens tot leven. Tijdens de waterdoop sterft onze oude mens van zonde, en staan wij op in onze nieuwe geestelijke mens die wil wandelen in heiligheid. De oude mens sterft, de nieuwe mens staat op.
Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden. (2 Korinthe 5:17)
Dit proces gebeurt tijdens de wedergeboorte, waar de doop een belangrijke rol in speelt. Door de doop leg jij je oude mens af in het watergraf.
Als wij delen in zijn dood, zullen wij ook delen in zijn opstanding. (Romeinen 6:5, NBV21)
Het mooie aan de waterdoop is dat wij niet achterblijven in het watergraf. Tijdens de doop ga je onder water, blijf je één tot enkele seconden in het water, en vervolgens sta je weer op uit het water. Jezus wil ons niet alleen verlossen van onze oude zondige leven, Jezus wil ook dat wij delen in Zijn opstanding, en dat onze geest opnieuw geboren wordt.
Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen. Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. (Romeinen 6:6-7)
Laten wij nog kort inzoomen op wat er gebeurt met onze oude mens van zonde. Tijdens de waterdoop wordt onze oude mens gekruisigd, samen met Jezus. Voor de wedergeboorte waren wij slaven van de zonde. Oftewel: wij waren aan de zonde verplicht om te zondigen. De zonde had de macht over ons, en wij konden niet anders doen. Het is onmogelijk om los te breken van de zondemacht. Er is alleen één methode die werkt, namelijk: geestelijk sterven. Onze oude natuur moet sterven.
Wist je dat er een plek is waar niet gezondigd wordt, mensen nooit iets verkeerds denken, en nooit iets verkeerds doen? Wil jij weten waar dit is? Dit is in de graven van een begraafplaats. De lijken die hier liggen zondigen niet meer, want dat kunnen ze niet. Een lijk kan niet het besluit nemen om een bank te overvallen, of om te liegen. Een lijk doet niets meer. Zo mogen wij onze oude natuur zien. Onze oude natuur met zonde is gestorven, en wij hoeven geen gehoor meer te geven aan de zondemacht. Wij zijn, doordat wij door de wedergeboorte en de doop één in Christus zijn, losgebroken van de zonde en ons oude leven. Wij zijn in Jezus vrij gemaakt en hoeven niet meer onder een juk van slavernij te leven.
Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn. (Johannes 8:36)
Het is wel mogelijk dat wij nog steeds moeten afrekenen met de zonden van vroeger. Als het ware heeft ons oude leven stuiptrekkingen, waardoor soms een gedachte of een genot van de zonde in ons denken binnensluipt. Paulus roept ons op om ons oude leven aan het kruis te laten, ook na de waterdoop. Wij leven namelijk een nieuw leven en moeten ons oude leven achter ons laten.
Als wij nu met Christus gestorven zijn, geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven. Wij weten toch dat Christus, nu Hij is opgewekt uit de doden, niet meer sterft. De dood heerst niet meer over Hem. (Romeinen 6:8-9)
Samen met Jezus staan wij op in een nieuw geestelijk leven. Is dit niet prachtig? Door de wedergeboorte hoef je nooit meer alleen door het leven te gaan. Je bent namelijk samen opgestaan met Jezus, en elke dag mag jij wandelen met de Heilige Geest. Je bent één met de Geest van God geworden!
Wanneer een man en een vrouw met elkaar trouwen, dan nemen zij het besluit om voortaan samen te leven. Zij kopen of huren samen een huis, waarin zij beiden zullen wonen, zij kopen één bed, hebben vaak één gezamenlijke bankrekening, en de vrouw neemt de achternaam van de man. Ook voor de wet zijn zij één geworden. Wanneer de man of vrouw iets koopt of een contract aangaat, dan mag de tegenpartij ervan uitgaan dat zowel de man als de vrouw achter dit contract of aankoop staat. En wanneer één van de partners niet goed met geld omgaat en in de schulden komt, zijn beide partners in de schulden gekomen. Zij zijn één geworden.
Door de waterdoop zijn wij ook één geworden met de Heilige Geest en Jezus Christus.
Wie zich echter met de Heere verenigt, is één geest met Hem. (1 Korinthe 6:17)
Je hoeft nooit meer alleen door het leven te gaan. Je bent samen met Jezus opgestaan uit het watergraf, en je mag altijd samen met Hem wandelen. Jezus is, door de inwoning van de Heilige Geest, altijd in jou en Hij zal je nooit meer verlaten.
Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen. (Mattheüs 28:19-20)
Het is enorm belangrijk om één in Jezus Christus te zijn. Dit gebeurt dus bij de wedergeboorte, en hierbij maakt de waterdoop een belangrijk onderdeel van uit.
Want wat Zijn sterven betreft, is Hij eens en voor altijd voor de zonde gestorven, en wat Zijn leven betreft, leeft Hij voor God. Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere. (Romeinen 6:10-11)
Doordat je de waterdoop hebt meegemaakt, mag jij je oude mens zien als dood. Oftewel, de zonde heeft geen recht meer op jou. En jouw nieuwe geestelijke mens leeft, en deze leeft in de heiligheid en goedheid van God, in Jezus Christus.
De waterdoop is dus het moment dat wij één worden in Jezus. Tijdens de waterdoop zijn wij:
- samen met Jezus gekruisigd
- samen met Jezus gestorven
- samen met Jezus begraven
- samen met Jezus levend gemaakt
Hierdoor zijn wij gestorven aan de zonde, en mogen wij voortaan leven in de heiligheid van Jezus in onze nieuwe wedergeboren geest.
De waterdoop is dus een erg belangrijk onderdeel van de wedergeboorte. In Romeinen 6 zagen wij dat onze oude geestelijke mens sterft in het watergraf, en wij opstaan in onze nieuwe geestelijke mens met Christus. Dit beschrijft prachtig het proces van de wedergeboorte. In de brief aan Titus beschrijft Paulus de waterdoop ook als het ‘bad van de wedergeboorte’.
Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, maakte Hij ons zalig, niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest. (Titus 3:4-5)
En de brief aan Titus wordt de doop ‘het bad van de wedergeboorte’ genoemd. Dit is een belangrijke aanwijzing dat de waterdoop een belangrijk onderdeel is van de wedergeboorte. Het is goed om te beseffen dat de waterdoop een onderdeel is van een groter geheel. De waterdoop is één stap van de vier stappen die wij behandelen over de wedergeboorte. Daarom spreekt Paulus hier ook over zowel het bad van de wedergeboorte als de vernieuwing door de Geest. Wij hebben elke stap van de wedergeboorte nodig.
Wanneer laten dopen?
Dan gaan wij nu kijken naar wanneer iemand zich mag laten dopen. In veel kerken en bedieningen is er eerst een doopcursus nodig, voordat iemand zich mag laten dopen. Of iemand moet de doop aanvragen in de kerk, en vervolgens wordt er in de maanden daarna getoetst of iemand wel echt gedoopt mag worden. Maar wat zegt de Bijbel over de voorwaarden van de doop? Wanneer mogen mensen zich laten dopen? Laten wij terugkeren naar het verhaal van de kamerheer, en bekijken wanneer hij zich mocht laten dopen.
En terwijl zij onderweg waren, kwamen zij bij een water. En de kamerheer zei: Kijk, daar is water; wat verhindert mij gedoopt te worden? En Filippus zei: Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zei: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is. En hij liet de wagen stilhouden, en zij daalden beiden af in het water, zowel Filippus als de kamerheer, en hij doopte hem. (Handelingen 8:36-38)
Filippus werd door een engel gezonden naar een eenzaam gebied, en kwam de kamerheer tegen. De kamerheer was niet gelovig toen hij Filippus ontmoette. In het gesprek dat volgde deelde Filippus het evangelie met de kamerheer en in reactie hierop wilde de kamerheer zich meteen dopen. Wanneer iemand zich vandaag gelijk op dezelfde dag wil laten dopen, dan wordt er vaak het volgende gezegd:
- Heb jij er wel goed over nagedacht of jij je echt wil laten dopen?
- Wat nou als dit een opwelling is, en je later spijt krijgt?
- Ben je er wel aan toe? Je hebt namelijk nog geen kerkdienst bezocht.
- Mooi! Maar misschien moet je eerst een doopcursus volgen in onze kerk?
Wanneer wij kijken naar de reactie van Filippus, dan stelde Filippus maar één eis, namelijk: ‘Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd.’ Wat is dus de eis voordat iemand zich kan laten dopen? Geloven in Jezus Christus. Wanneer je in Jezus gelooft, dan mag jij je laten dopen.
Daarnaast zegt Petrus dat mensen zich moeten bekeren.
En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen. (Handelingen 2:38)
Dit vindt tegelijk plaats met het tot geloof komen en de wedergeboorte. Met bekering wordt hierbij bedoeld dat iemand zich tot Jezus keert, en de duivel en zijn vorige leven achter zich wil laten. Het is dus een keuzemoment. Met bekering wordt niet bedoeld dat iemand eerst een aantal maanden of jaren moet bewijzen dat hij daadwerkelijk bekeerd is, voordat hij zich mag laten dopen.
Maar wanneer mag iemand zich dan dopen? Het liefst zo snel mogelijk nadat iemand tot geloof is gekomen en zich heeft bekeerd. In de Bijbel lezen wij dat mensen dezelfde dag nog werden gedoopt. Dit is al begonnen bij het ontstaan van de kerk in het boek Handelingen. Petrus preekte zijn eerste preek, en in reactie daarop kwamen er drieduizend mensen tot geloof. En wanneer werden zij gedoopt?
Zij nu die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op die dag aan hen toegevoegd. (Handelingen 2:41)
Dezelfde dag werden zij allemaal gedoopt. De doop was zo belangrijk dat de discipelen besloten om iedereen op dezelfde dag te dopen, ook al waren het er drieduizend.
Hetzelfde beeld zien wij terug in de rest van het boek Handelingen.
En Filippus deed zijn mond open en, uitgaande van dat Schriftwoord, verkondigde hij hem Jezus. (…) En hij liet de wagen stilhouden, en zij daalden beiden af in het water, zowel Filippus als de kamerheer, en hij doopte hem. (Handelingen 8:35 en 38)
De kamerheer kwam tot geloof en direct toen hij water zag werd hij gedoopt. Dit gebeurde op dezelfde dag. Hetzelfde zien wij terug in het huis van Cornelius, de eerste heidenen die tot geloof kwamen.
Kan iemand soms het water weren, zodat deze mensen, die evenals wij de Heilige Geest ontvangen hebben, niet gedoopt zouden worden? En hij beval dat zij gedoopt zouden worden in de Naam van de Heere. Toen vroegen zij hem enkele dagen bij hen te blijven. (Handelingen 10:47-48)
Deze heidenen kwamen tot geloof, ontvingen de Heilige Geest en daarna gaf Petrus het bevel dat zij gedoopt moesten worden. Weet jij wat ‘een bevel’ betekent? Een bevel is het verplicht uitvoeren van een opdracht zonder tegenspraak. Petrus zei niet: denk er over na of jij je misschien wil laten dopen. Nee, Paulus beval dat zij zich moesten laten dopen. Ook in de volgende verzen werden mensen direct, en zelfs soms in dezelfde nacht, gedoopt.
En een zekere vrouw, van wie de naam Lydia was, een purperverkoopster uit de stad Thyatira, die God diende, luisterde naar ons. En de Heere opende haar hart, zodat zij acht gaf op wat door Paulus gesproken werd. En toen zij gedoopt was, en haar huisgenoten. (…) (Handelingen 16:14-15)
En zij zeiden: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden, u en uw huisgenoten. En zij spraken het Woord van de Heere tot hem en tot allen die in zijn huis waren. En hij nam hen in dat nachtelijke uur met zich mee en waste hun striemen, en hij werd onmiddellijk gedoopt, en al de zijnen. (Handelingen 16:31-33)
En nadat zij dat gehoord hadden, werden zij gedoopt in de Naam van de Heere Jezus. (Handelingen 19:5)
De mensen lieten zich meteen dopen. Degene die in de Bijbel het langst wachtte met de doop was Paulus en dit duurde drie dagen. Maar Ananias, degene die voor Paulus bad, was het hier niet mee eens. Paulus moest niet aarzelen.
En nu, waarom aarzelt u? Sta op, laat u dopen en uw zonden afwassen onder aanroeping van de Naam van de Heere. (Handelingen 22:16)
De waterdoop is dus enorm belangrijk. Maar misschien wist je niet dat de waterdoop zo belangrijk is, en heb jij je nog niet laten dopen. Dit geeft niet, want je deed dit in onwetendheid. God wil je daarvoor vergeven. Maar zorg ervoor dat jij je vandaag gaat aanmelden voor de doop, zodat je alle stappen van de wedergeboorte doorloopt, zoals God het wil. Het is namelijk Gods verlangen dat iedere gelovige zich laat dopen.
Wat doet de waterdoop?
Tot slot wil ik ingaan op wat de waterdoop doet. Dit doen wij kort en krachtig, zodat we een beeld hebben van wat de waterdoop in de geestelijke wereld tot stand brengt.
1. Door de doop word je wedergeboren. Dit hebben wij al uitgebreid behandeld in dit hoofdstuk. In Titus wordt het bad van de doop zelfs ‘het bad van de wedergeboorte’ genoemd.
Maakte Hij ons zalig, niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest. (Titus 3:5)
In het doopbad worden wij wedergeboren. Nogmaals, alleen de waterdoop is niet voldoende om wedergeboren te zijn. Dit wordt namelijk bereikt door het geloof, de bekering, de waterdoop en de ontvangst van de Heilige Geest samen. Maar de waterdoop is wel erg belangrijk om wedergeboren te worden.
2. Door de doop ben je in Christus. Ook dit hebben wij uitgebreid in dit hoofdstuk behandeld. Door de waterdoop zijn wij één geworden in Jezus Zijn sterven en Zijn opstanding.
U allen die door de doop één met Christus bent geworden, hebt u met Christus omkleed. (Galaten 3:27, NBV21)
3. Door de doop worden je zonden afgewassen. Dit klinkt erg radicaal, maar de Bijbel verbindt het moment dat iemand zijn zonden vergeven wordt met de waterdoop.
En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen. (Handelingen 2:38)
Ook Ananias zei tegen Paulus dat hij gedoopt moest worden, zodat hij zijn zonden kon afwassen.
En nu, waarom aarzelt u? Sta op, laat u dopen en uw zonden afwassen onder aanroeping van de Naam van de Heere. (Handelingen 22:16)
Bij de vergeving en afwassing van zonde is het belangrijk om te beseffen dat ook het geloof in Jezus Christus en de bekering cruciaal zijn. Zonder geloof en bekering is het ook niet mogelijk om vergeven te worden, en om je door de doop te laten afwassen van je zonden.
4. Door de waterdoop word je gered. Natuurlijk redt de waterdoop jou niet, als dit niet zonder geloof en bekering samengaan. Maar de waterdoop wordt in de Bijbel met redding verbonden, en daarom is het belangrijk om hier niet te licht over te denken.
En heeft Hij ons gered, niet vanwege onze rechtvaardige daden, maar uit barmhartigheid. Hij heeft ons gered door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwende kracht van de heilige Geest. (Titus 3:5, NBV21)
Hier wordt redding direct met de doop verbonden. Dit zien wij ook terug in het onderwijs van Jezus.
Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld. (Markus 16:15, NBV21)
Jezus zegt dat degenen die geloven en gedoopt zijn worden gered. Nogmaals zien wij hoe belangrijk de waterdoop is, en dat dit een belangrijk onderdeel vormt van onze redding. Ook Petrus laat dit zien.
En dat water is een voorafbeelding van het water van de doop, die niet het vuil van uw lichaam wast maar een vraag is aan God om een zuiver geweten. De doop brengt redding dankzij de opstanding van Jezus Christus. (1 Petrus 3:21, NBV21)
De Bijbel verbindt de waterdoop en redding op verschillende plaatsen in de Bijbel. Maar betekent dit dan dat mensen die wel geloven en niet gedoopt zijn verloren zijn? Ik geloof dat het belangrijk is om te beseffen dat God genadig en trouw is. Wanneer mensen de kracht van de waterdoop niet beseffen, maar wel met een oprecht hart God dienen, God voorbij gaat aan hun onwetendheid en zij alsnog gered zijn.
Hem heeft God openlijk aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Dit was om Zijn rechtvaardigheid te bewijzen vanwege het voorbijgaan aan de zonden die eertijds hadden plaatsgevonden onder de verdraagzaamheid van God. (Romeinen 3:25)
God kijkt naar de oprechtheid van het hart, en er zullen mensen zijn die de kracht van de waterdoop niet kennen of niet weten dat zij gedoopt moeten worden en alsnog gered worden door God. Of er zijn mensen die niet meer in staat zijn om zich te dopen, zoals mensen die op hun sterfbed tot geloof komen. Ook voor hen geldt dat God hun redt, zonder de waterdoop. Denk bijvoorbeeld aan de misdadiger die naast Jezus aan het kruis hing. Hij kwam aan het kruis tot geloof, en er was geen tijd of gelegenheid meer om hem te dopen. Desondanks zei Jezus tegen hem:
(…) Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn. (Lukas 23:43)
Maar nu weten wij dat Jezus van ons vraagt om ons te laten dopen, en dan is het ook belangrijk om dit zo snel mogelijk te doen.
5. Door de doop start je als discipel van God.
Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat Ik jullie opgedragen heb. (…) (Mattheüs 28:19-20, NBV21)
Hoe worden de mensen discipelen en leerlingen van Jezus? De eerste opdracht is door hen te dopen, en vervolgens door hen te onderwijzen. Als discipel zijn wij volgelingen van Jezus, en wij mogen Jezus volgen in Zijn onderwijs en in hoe Hij leefde. En aangezien Jezus zich heeft laten dopen, mogen ook wij ons dopen.
Toen kwam Jezus van Galilea naar de Jordaan, naar Johannes, om door hem gedoopt te worden. Maar Johannes wilde Hem hiervan weerhouden en zei: Ik heb het nodig door U gedoopt te worden, en komt U naar mij? Maar Jezus antwoordde hem en zei: Laat het nu gebeuren, want op deze wijze past het ons alle gerechtigheid te vervullen. Toen liet hij het Hem toe. (Mattheüs 3:13-15)
Jezus was de enige persoon die niet gedoopt hoefde te worden, aangezien Hij zonder zonde was. Jezus hoefde niet Zijn oude zondige leven af te leggen in het watergraf, aangezien Hij nooit had gezondigd. De reden waarom Jezus zich liet dopen was om een voorbeeld te zijn voor ons. Zoals Jezus gedoopt werd, mogen wij gedoopt worden. Als volgeling en discipel van Jezus mogen wij Jezus ook volgen in het doopbad en gedoopt worden.
De waterdoop is dus een erg belangrijke onderdeel van de wedergeboorte.